Στον πίνακα του Jean Siméon Chardin “Το αγόρι και η σβούρα” (1735), απεικονίζεται ένα αγόρι καθισμένο πίσω από ένα γραφείο. Μπροστά του βρίσκονται βιβλία, χαρτί και πένα σε μια μελανοθήκη. Ωστόσο, όλα αυτά έχουν παραμεριστεί και την προσοχή του έχει κερδίσει μια σβούρα που περιστρέφεται μπροστά του.

Παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της ζωγραφικής το παιδί όχι σα μικρογραφία ενηλίκου, αλλά σαν αυτόνομη οντότητα: δείχνει ένα παιδί κατά τη διάρκεια του  παιχνιδιού, του οποίου οι ανησυχίες είναι αρκετά ξεχωριστές από εκείνες των ενηλίκων.

Έτσι και η Παιδοχειρουργική είναι μια ιδιαίτερη ειδικότητα: ασχολείται με το παιδί όχι σαν να πρόκειται περί μικρού ενήλικα, αλλά λαμβάνοντας υπ΄όψη τις διαφορές στην ανατομία και τη φυσιολογία τους σε όλο το ηλικιακό φάσμα, από το νεογνό έως την εφηβική ηλικία.

Πρόκειται περί μιας σχετικά νέας ειδικότητας, καθώς καθιερώθηκε πριν περίπου 85 χρόνια. Χαρακτηρίζεται συχνά ως «ο τελευταίος προμαχώνας του αληθινού γενικού χειρουργού», καθώς τα πολλές φορές σύνθετα προβλήματα των παιδιών απαιτούν μια παρέμβαση που περιλαμβάνει πολλά συστήματα οργάνων (πεπτικό, ουροποιητικό, θώρακας, τραύμα κτλ). Τα τελευταία χρόνια γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη και επωφελείται από την τεχνολογική πρόοδο: ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές και βελτιούμενη περιεγχειρητική φροντίδα.

Η χειρουργική θεραπεία των παιδιατρικών παθήσεων απαιτεί από τον παιδοχειρουργό πρώτ’απ’όλα αγάπη για τα ίδια τα παιδιά, κατανόηση του άγχους και των προβληματισμών των γονέων τους, αλλά και συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση ώστε να παρέχει τη βέλτιστη φροντίδα στους μικρούς ασθενείς.